GERÇEK KABUS

O gün Greg'i Yaşam Yatılı Okulunun çan sesine benzer zili uyandırdı. Zil o kadar şiddetli çalıyorduki sanki ranzası sallanıyordu. Ranzanın altına eğilip arkadaşı Frenk'e baktı ama o yoktu sonra yanındakiranzalara baktı yine kimsecikler yoktu. Greg kahvaltıya geç kaldığını düşünerek hızla naylon terlikllerini giyip yemekhaneeye koştu, zill ancak yemekhanenin kapısına vardığında durdu. Kapıyı açtı , içeri daldı. İçeride yemekhane şefi Mrs.Mann mumları yakmış endişeli bir şekilde dua ediyordu(ADAM HRİSTİYAN) koşarak dışarı çıktı Greg. Hava bir yaz günü olmasına rağmen çok bulanıktı Kansas'da bu çok görülür ama Greg bir tuhaflık seziyordu. Okulun bitişiğindeki spor salonunun tuğla duvarları arasında Frenk'i gördü ve oraya doğru koşmaya başladı. Frenk'in kaçtığını gördü artık emindi ortada onun bilmediği bir durum vardı. Frenk'in peşinden koşuyordu. Fren spor salonunun kapısını o kadar hızlı kapattı ki Greg irkildi; Greg kapıyı açmaya çalıştı ama başaramadı.Camı kırıp kolunu içeri daldırdı kilidi açtı ışıklar sönüktü koşarak düğmeye bastı. Koridorun florasan lambaları teker teker çıkarddığı pat pat sesleri ile açıldı. Frenk orada öylece Greg'e bakıyordu.Greg ona doğru yeltendi,ama Frenk son hızla koşmaya koşmaya başladı; soyunma odasına doğru gidiyordu. Hemen gitti Greg. Arkasından bağırıyordu
-Hey Frenk lütfen beni bekle.Neler oluyor burada?

Frenk'den ses yok soyunma odasına gitti Greg. Bütün kaninleri aradı sonra soyunma odasının bitişiğindeki duşlukları aradı.Yoktu ama burada olmalıydı.Yok olacak yada ışınlanacak hali yoktuya! Kesin buralardaydı.Yavaş yavaş yüzme havuzuna doğru yürüdü. Kesin orada birileri vardı çünkü sesler geliyordu.Kulaç atarken suyun çıkardığı ses ve limonatacının sesi çocuklarla muhabbeti kurmuş olmalıydı.Rahatladı yüzme havuzuna girmeden ayaklarını deterjanlı sudan geçirmesi gerekiyordu bunu yaptı ve yüzme havuzunun büyük kapısının kolunu çekti, içeri girdi. Kimsecikler yoktu Greg korkmaya başladı sanki beyni ona oyunlar oynuyordu.Yada ölmüş olmalıydı.Bağırmaya başladı.
-kimse yokmu heyy kimse yokmu!!!

Sesi çıkmıyordu artık kendi sesini bile zor duyuyordu. O anda aklına yemekhane şefi Mrs.Mann geldi. Yemekhaneye gitmeye karar verdi. Spor salonunun koridoruna çıktığında ışıklar sönüktğ ama o ışıkları yakmıştı.Tuhaflıklar üst üste geliyordu. Sanki ortada gökten düşmüş melekleri cirit atıyordu.Dqha fazla dayanamadı dizlerinin üstüne çöküp olanları düşünüyordu; o anda bir ses duydu: Biri tuvaleti kullanmış ve sifonu çekmiş. O iğrenç sifon sesi onu karamsarlıktan kurtardı.Ayağa kalktı ve bir ses daha bekliyordu tek bir çıtırtı... Ses yokdu ve mantığını kullandı. Tuvalet kapıları oldu olası yağlanmamıştı eğer biri tuvaletten çıksaydı o insanın tüylerini ürperten ses gelirdi. Ama gelmedi oldukça sessiz adımlarla tuvalete doğru ilerledi. İçinden bir ses ona içeri girmemesi gerketiğii söylüyordu zaten oda buna cesaret edemedi. Spor salonundan çıktı. yemekhaneye koştu hava iyice bozmuştu oysa Haziran ayında idiler. Yemekhaneye girdiğinde Mrs.Mann yoktu ama mumları hala yanıyordu.Greg Mrs.Mann'ın sandalyesine oturdu ve düşünmeye başladı.Bu gün Noel yada Cadılar bayramı değildi arkadaşlarının ona oyun oynamasını gerektirecek bişey yoktu.Olaylar sanki daha önce yaşanmış gibi çok hızlı akıyordu.Greg yemekhanenin saatine baktı saat henüz 7 olmuştu .bu gün pazardı kalkma zili 7.30 da çalacaktı ama neden erken çalmıştı.Greg tüm bu soruların cevabın arıyordu halsiz düşmüştü yatakhaneye gitti. Biraz penceden aşağıya baktı sonra yatağına gitti yorganı kafasına kadar çekip düşünmeye başladı.''Cevapsız sorular insanın beynini sürekli kemirir'' Greg olanları düşündükçe terliyordu.Burnunun direği sızlıyordu. Bunları düşünürken uyuya kaldı.Sonra okulun zili ile uyandı baktı herkez yatağından yeni çıkıyor hemen ranzadan atladı. Frenk'e sarıldı rüyasını Frenk'e anlattı.Frenk olanları dinleyince şaşırdı sonra yemekhaneye gittiler. Yemeklerini yerlerken Greg'in aklına yemekhane şefi Mrs.Mann geldi.Yemekhanede onun odasına gitti.Mrs.Mann yoktu ama mumları bitmek üzereydi...